آموزش 2 روش تصمیم‌گیری چند معیاره

داستان تولید این محتوای آموزشی
این محتوای آموزشی که دومین محصول آموزشی تولیدی من هست، با استفاده از مطالبی که برای نوشتن پایان نامه کارشناسی ارشدم جمع آوری کرده بودم تهیه شده. بله درست متوجه شدید، مطالبی که برای پایان نامه‌م گردآوری کرده بودم! این محصول آموزشی هم مثله محصول آموزشی بررسی و بارزسازی دگرسانی‌ها در بازه زمانی که در حال گذروندن خدمت سربازی بودم تهیه شد. شاید اصلی ترین دلیلی که این محصول آموزشی تولید شد این بود که خیلی پیگیر بودم از علمی که توی دانشگاه یاد گرفتم بتونم کسب درآمد کنم. یادمه توی مقطع ارشد به خودم گفته بودم اگه تا پایان فارغ التحصیلی از این مقطع درآمدی از این رشته (مهندسی معدن) کسب نکردم، کلاً بی‌خیال این رشته می‌شم و برای راه اندازی کسب و کار میرم سراغ حرفه‌ی دیگه‌ای. اما با تلاشی که داشتم هم تا پایان فارغ التحصیلی اولین پروژه سنجش از دورم رو انجام داده بودم و هم وقتی شهریور 1396 میخواستم دفاع کنم دو ماه بود که توی معدن سرب و روی مهدی آباد مشغول به کار شده بودم. 

خب از ماجرای تولید محتوای این آموزش فاصله نگیریم. پایان نامه من با موضوع مکان یابی سد باطله قرار بود انجام بشه، احتمالاً مطلع هستید که ماهیت پروژه‌های مکان‌یابی به این صورت هست که همیشه شما یه سری پارامتر یا عوامل دارید که قرار هست اینا رو با هم تلفیق کنید و یه محل مناسب رو پیدا کنید. بدیهی هم هست که از بین پارامترهای انتخابی همیشه بعضی‌ها نسبت به بقیه ارجحیت بالاتری دارندو بعضی‌ها کم‌اهمیت‌تر هستن. برای بدست آوردن تفاوت در این ارجحیت‌ها، روش‌های وزن دهی مختلفی توسعه داده شدن. در اون زمان که من میخواستم کارهای پایان نامم رو انجام بدم یکی از متداول‌ترین روش‌ها که توی اکثر مطالعات ازش استفاده میشد روش AHP بود، بنابراین این روش یکی از روش‌هایی بود که توی پایان نامه من هم مورد استفاده قرار گرفت. علاوه بر این روش و با توجه به علاقه‌ی خودم برای بررسی سایر روش‌ها و همچنین توصیه‌ی عالی استادم (جناب آقای دکتر رنجبر)، مقرر شد درباره یک روش وزن دهی جدید دیگه هم تحقیق کنم.

با بررسی‌هایی که انجام شد متوجه شدم که یک روش جدید وزن دهی با نام “بهترین-بدترین” که مخفف انگلیسیش میشد BWM اخیراً معرفی شده. اون زمان مقاله معرفی این روش که تا اونجایی که یادمه توی سال 2015 منتشر شده بود رو مطالعه کردم و بعدش شروع کردم به سرچ زدن که بدونم آیا توی ایران هم کسی از این روش استفاده کرده یا نه. اون زمان یادمه که توی مقالات لاتین هم این روش برای فرآیند مکان‌یابی سدباطله مورد استفاده قرار نگرفته بود. نتیجه جستجوها این شد که فقط یک نفر رو تونستم پیدا کنم از دانشگاه تهران (امیدوارم حافظه‌م درسته یاری کرده باشه) که آقای عرب بودن و رشته تحصیلی‌شون صنایع بود، ایشون توی حوزه خودشون از روش بهترین-بدترین برای وزن دهی به معیارهاشون استفاده کرده بودن. ایمیلشون رو از توی یکی از مقاله‌هاشون پیدا کردم و باهاشون مکاتبه کردم و یکی دوبار هم باهاشون تماس گرفتم و تلفنی ازشون راهنمایی گرفتم تا تونستم این روش رو برای پایان نامه خودم انجام بدم…

این شد که من روش بهترین-بدترین و کار با نرم افزار LINGO رو یاد گرفتم. بالاخره هر جوری که بود و با توجه به وجود منابع محدود، تونستم این روش رو برای پایان نامم انجام بدم. برای همین گفتم اگه بیام تمام یافته‌هام رو به صورت محصول آموزشی ارائه کنم، هم خودم به درآمدی رسیدم هم به دوستانی که میخوان از این روش‌ها استفاده کنن، کمک کردم که مجبور نباشن از صفر شروع کنن و با دیدن این آموزش خیلی خیلی جلو بیفتن. این نکته رو هم بگم که الان که دارم این متن رو مینویسم بیش از 100 نفر این محصول آموزشی رو تهیه کردن. فقط چون متأسفانه اون زمان سایت مدرسه اکتشافی وجود نداشت مجبور بودم برای عرضه این محصول آموزشی با سایت‌‌های دیگه کار کنم.